opc_loader

Wensenlijst

Entgen & Aleyda zeep

Entgen & Aleyda zeep

“Where there’s a witch. 

There’s a way”

Susan Smit

 

Het begon eigenlijk met een grapje, een losse opmerking, een plagerij; “Nu word je dan officieel heks”.

Met een glimlach nam ik dat aan, of ik zei het zelf; “Ik word Heks”.

In eerste instantie besefte ik niet dat dit later een hele andere betekenis zou krijgen voor mij…

 

Twee jaar geleden fietste ik naar mijn werk.  De fiets geeft mij net even dat gevoel van ‘vrijheid en buiten zijn’. Voor iemand als mij die opgroeide langs het bos voelt een stad of binnen muren zijn altijd minder fijn. Dat gaat best even goed, maar dan ‘moet’ ik toch echt weer naar buiten! De bomen, planten en dieren zien.

Ik was wat aan het ‘mijmeren over zeep’ en dat ik daarin iets ‘mistte’. Ik stopte bij een stoplicht en keek naar een plantje dat groeide tussen een stoeptegel en een lantaarnpaal. Ik bedacht me hoe bijzonder dat toch was, dat zo’n plantje kon groeien op zo’n op het oog onmogelijke plek.

En toen wist ik wat ik wilde doen: ik wil meer kennis van kruiden en hun krachtige geneeskracht leren!

In september startte ik met mijn opleiding tot Herborist.

 

De Herborist opleiding was ongelofelijk interessant! Hoe meer ik leerde over kruiden, hoe meer een nieuwe wereld voor me openging. 

Meteen tijdens het eerste leerjaar kregen we onze eerste ‘veldwerk’ les. Ik zie me nog staan; Kleumend van de kou, regen en wind. En helemaal blij. Gehurkt in een groot weiland op de Sint Pietersberg in Maastricht. Op zoek naar smalle weegbree, duizendblad, paardenbloem, wilde peen..

Later leerden we ook bereidingen maken van de planten, pathologie, geneeskunst, de leer van de elementen. We kregen kennis van de oorspronkelijke geneeskunst en leerden over respectvol oogsten en de waarde van de natuur. 

 

Gaandeweg werd het begrip “Heks” in onze groep opgenomen door ons allemaal. We zeiden zowel met trots als op een grappige toon; “We zijn een echte Heksengroep”. 

In eerste instantie slokte de opleiding al mijn tijd op. Ik leefde van ‘toets naar toets’ en was vooral gericht op kennis vergaren. Maar naar het einde van de opleiding kwam er een nieuw element bij. 

 

Ik las het boek van Susan Smit: De heks van Limbricht. Een boek geschreven over Entgen Luijten. Zij was in 1674 de laatste heks die veroordeeld was. Haar verhaal greep me enorm aan. In haar tijd had ik niet de vrijheid gehad om me openlijk bezig te houden met kruiden. Laat staan dat ik vol vrolijkheid zalfjes, thee en middeltjes voor vrienden, familie en bekenden om me heen maakte.

Het besef daalde in dat het niet vanzelfsprekend was wat ik mocht doen. 

 

Ik wilde veel meer weten over heksen. Toch schoot er ook iets door mij heen dat ik wel kan benoemen als angst. Mocht ik hier wel wat mee? Wat zouden mensen zeggen? Was ik nu ineens ‘raar’ of ‘anders’. Wie ben ‘ik’ om te zeggen dat ik een heks ben, ben ik dat wel? 

Maar het vuurtje in mij was te groot om te negeren.

 

Ik las (lees verslond) de boeken;

De heks van Limbricht; Susan Smit

Heks; Susan Smit

Sterrenstof; Susan Smit

De wijsheid van de heks; Susan Smit

De weg van de Heks; Lunadea

 

Alle boeken, zoals ze spraken over de Oude Natuurreligie, voelde voor mij als ‘thuiskomen’ als ontbrekende puzzelstukjes. Natuurreligie past in mijn manier van leven. Het respectvol omgaan met de natuur, onze planeet, het creëren van mooie producten, het willen helpen van mensen. En laat ik nu ook enorm houden van een toefje magie😊.

 

Door mijn kennis als Herborist voeg ik nu ook kruiden toe bij het proces van zeep maken. Bewezen is dat de inhoud stoffen fantastisch zijn voor onze huid maar tegelijkertijd voegen ze ook nog wat extra toe; ieder kruid heeft namelijk zijn eigen energie. 

 

Afgelopen zomer begon ik voorzichtig voor mezelf wat “Heksenmomentjes” toe te passen. Ik maakte twee keer een Kruidwis (een bosje kruiden 7 tot 9 stuks) en samen met een vriendin en haar dochter een smudge van Bijvoet en Lijsterbes. We lazen over de kruiden en hun magische werking. Het was een middag van bijkletsen, veel koppen thee en wat lekkers erbij. 

 

Ik bezocht de Galgenberg in Roermond waar ik een Kruidwis bracht. In Roermond werden in 1613 en 1614 zo’n 75 ‘heksen’ ter dood gebracht. Het grootste aantal van Nederland. 

Het waren geen heksen zoals wij dat terugzien in sprookjes; Oude vrouwen met een puntmuts, op een bezemsteel en een wrat op de neus. 

Het waren vrouwen zoals wij! Vrouwen die met kruiden mensen konden genezen, vroedvrouwen en later ook vrouwen die wat scherper waren van tong. Vrouwen die zich bewust waren van de natuur, de kracht van kruiden, de maanstond, hormoonhuishouding, gender en hun eigen kracht.

 

Afgelopen zomer had mijn vriendin kaartjes geregeld voor de voorstelling die werd uitgevoerd bij Kasteel Limbricht over Entgen Luijten. 

En onlangs bezocht ik samen met mijn man de voorstelling “De heks van Almen”. 

Aleyda (1472) was de eerste heks en Entgen (1674) was de laatste heks die veroordeeld werd. Hun verhaal horen en zien maakte heel veel indruk op me.

veroordeeld voor hekserij en op het kerkplein levend verbrand.

Deze zeep maakte ik speciaal als eerbetoon aan alle Heksen. In de zeep zijn kruiden verwerkt die zij allen hebben gekend en vast ook gebruikt. Het water component maakte ik van een Kamille infuus. Kamille is een kruid met een heel breed werking spectrum. Dat betekent dat het voor heel veel klachten en kwalen te gebruiken is. Kamille wordt ook wel gezien als ‘de moeder van alle geneeskruiden’. Het geeft aan de zeep naast helende inhoud stoffen ook een zachte kleur zoals een ochtend-zonnetje kan zijn. 

Op de zeep zitten allemaal geneeskrachtige kruiden. Boerenwormkruid, Duizendblad, Hondsroos, Brandnetel, Kamille, Rode Klaver, Sint Janskruid, Jacobskruiskruid, Wilde Peen, Braam, Wilg. De kruiden zijn geplukt rond Midzomer omdat de kruiden dan de meeste zonkracht hebben. Daarna stuk voor stuk gedroogd. 

De geur is met Lavendel en Neroli. Deze combinatie met Kamille maakt de geur van de zeep vol en zacht, zowel kalmerend als opbeurend. 

 

Ik schijf dit blog op 21 september. Mabon, het laatste Oogstfeest. Vandaag zijn dag en nacht even lang en de zomer is voorbij. Mabon is een dankfeest. Deze zeep maakte ik als dank en eerbetoon aan Entgen, Aleyda en al die andere dappere, onschuldige, vrouwen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Terug

Reacties

Er moet ingelogd worden voordat u een reactie kunt plaatsen.