Een zeep waar ik als Herborist heel erg blij van wordt. Door de toevoeging van de Bijvoet en Maanzaad is het een heerlijke kruidenzeep.
Om jezelf of iemand anders extra liefde en kracht te geven. Voel de energie van de planten en geniet extra van je douche of bad ritueel.
Bijvoet ; Artemisia vulgaris L.
De botanische naam Artemisia refereert naar de godin Artemis, wat wijst op de goddelijke oorsprong ervan. (Bijvoet is een vrouwelijk kruid)
"Godin van de wilde landen, die ook de leiding heeft over materiële en symbolische passages", "oude minnares van wilde dieren; ze jaagt op ze, maar beschermt ze ook tegen mensen, evenals tegen de hele wilde natuur die het intact houdt, zoals het van plan is zo te blijven.”
Bijvoet is heilig bij verschillende culturen en werd beschouwd als een van de oudste planten. Met name werd aangenomen dat het een plant was die bescherming bood aan mensen. Ooit was het gebruikelijk om een vleugje Bijvoet over de deuropening te hangen - of als wierook te verbranden. Ook nu nog maken mensen vaak een smudge van Bijvoet om je aura te zuiveren - en om ziekte en boze geesten weg te houden van het huis.
Bijvoet is ook wel bekend als het heksenkruid en door sommigen passend hernoemd tot ‘cronewort’. Historisch gezien werd het geplaatst bij de deur van de plaatselijke heks, genezer en vroedvrouw. Het werd ook gebruikt als symbool dat aan de deur zou hangen of buiten zou worden geplant.
Deze plant heeft de titel “moeder van kruiden” verdiend voor het gebruik bij de behandeling van vrouwelijke voortplantingsstoornissen en voor het reguleren van menstruatiecycli.
Sommige mensen noemen het 'de oude vrouw' en beschouwen het als een manifestatie van voorouderlijke wijsheid en vrouwelijke kwaliteiten.
Bijvoet als kracht gevende plant; Men geloofde dat de Bijvoet kracht en sterkte verschafte. Het sap van de Bijvoet geeft een persoon die zijn ledematen ermee instrijkt grote kracht. Plinius de Oudere (77 n chr.) zei dat Artemisa, aan de voeten gebonden, de wandelaar voor moeheid beschutte. Dit volksgeloof was algemeen bekend bij de Romeinen en ook in de middeleeuwse geneeskunstige literatuur werd het benoemd. Sommige mensen droegen een takje Bijvoet in het knoopsgat om de drager te beschermen.
Door de toevoeging van maanzaad krijgt de zeep net een heel milde scrub. Het maanzaad verwijst ook naar de blaadjes die aan de onderkant zilver gekleurd zijn. Een verwijzing naar de maan en het vrouwelijke.
Met de heerlijk geur van Lemongrass; fris, groen, kruidig, citroenachtig en met een aardse ondertoon.
